Wat is het?
Scheenbeenvliesontsteking wordt ook wel shin splints of mediaal tibiaal stress syndroom genoemd. Het is een verzamelnaam voor overbelastingsletsels die zich manifesteren in het midden en onderste deel van het scheenbeen en een vaak voorkomende blessure bij lopers.
Het scheenbeen wordt omhuld door een zeer gevoelig dun vlies: het scheenbeenvlies. Als de inwerkende krachten tijdens het lopen niet goed kunnen worden opgevangen door de spieren, dan werken deze in op het botvlies en het scheenbeen. Dit leidt tot kleine scheurtjes en een ontstekingsreactie, de herstel capaciteit van het bot werd overschreden. Meer dan de helft van de atleten heeft last in beide benen.
Als de pijn blijft duren of snel toeneemt in intensiteit, is het belangrijk andere problemen uit te sluiten. De twee belangrijkste blessures waarbij dan aan gedacht wordt is een stressfractuur van het scheenbeen of een compartimentsyndroom. Dit laatste is wanneer de druk in het onderbeen te hoog wordt tijdens het sporten en de weefsels hierdoor niet meer goed kunnen functioneren
Scheenbeenvliesontsteking wordt ook wel shin splints of mediaal tibiaal stress syndroom genoemd. Het is een verzamelnaam voor overbelastingsletsels die zich manifesteren in het midden en onderste deel van het scheenbeen en een vaak voorkomende blessure bij lopers.
Het scheenbeen wordt omhuld door een zeer gevoelig dun vlies: het scheenbeenvlies. Als de inwerkende krachten tijdens het lopen niet goed kunnen worden opgevangen door de spieren, dan werken deze in op het botvlies en het scheenbeen. Dit leidt tot kleine scheurtjes en een ontstekingsreactie, de herstel capaciteit van het bot werd overschreden. Meer dan de helft van de atleten heeft last in beide benen.
Als de pijn blijft duren of snel toeneemt in intensiteit, is het belangrijk andere problemen uit te sluiten. De twee belangrijkste blessures waarbij dan aan gedacht wordt is een stressfractuur van het scheenbeen of een compartimentsyndroom. Dit laatste is wanneer de druk in het onderbeen te hoog wordt tijdens het sporten en de weefsels hierdoor niet meer goed kunnen functioneren
Wat zijn de oorzaken?
Er bestaat wel wat discussie en onzekerheid over de exacte oorzaak. Zeker is dat het bij te veel, te vaak of te snel lopen en springen voorkomt. Het is essentieel om aan het begin van een seizoen, of na een blessure rustig terug op te bouwen.
De meest voorkomende oorzaken die geassocieerd zijn hiermee:
Er bestaat wel wat discussie en onzekerheid over de exacte oorzaak. Zeker is dat het bij te veel, te vaak of te snel lopen en springen voorkomt. Het is essentieel om aan het begin van een seizoen, of na een blessure rustig terug op te bouwen.
De meest voorkomende oorzaken die geassocieerd zijn hiermee:
- Te snelle opbouw van de trainingsintensiteit of duur.
- Schoenen met weinig demping, of schoenen die reeds versleten zijn. Hou dus het aantal gelopen kilometers in de gaten. Ook schoenen die al enkele jaren in de garage liggen kun je best niet meer gebruiken.
- Steeds op een harde ondergrond lopen.
- Zoals zoveel andere blessures: overpronatie. Hierbij valt de voet naar binnen bij het landen en komt er grotere kracht op bepaalde belangrijke spieren.
- Een beenlengteverschil geeft asymmetrische belasting, vooral het kortere been krijgt meer krachten te verduren.
- Onevenwicht in de onderbeenspieren en te zwakke stabilisatiespieren.
Wat zijn de symptomen?
Lopers kunnen pijn beginnen voelen aan de binnenzijde van één of beide scheenbenen , meestal ter hoogte van de onderste helft. Dit kan zeurend of stekend zijn en soms is een zwelling zichtbaar die pijnlijk is bij druk. Bij een beginnende blessure zal deze pijn nog verdwijnen bij rust of bij weglaten van intervaltraining.
Het eerste stadium is pijn in het begin van de training die betert bij warmlopen. In een volgende fase zul je de gehele training last hebben.
Als de blessure chronisch wordt heb je last buiten de trainingsmomenten en kan de pijn continu aanwezig zijn. Het komt zeer vaak voor aan beide benen tegelijk
Heb je progressief meer last, enorme krampen in het been of een gevoel van zwakte, kun je best een arts raadplegen. Soms is een botscintigrafie (botscan) of MRI aangewezen om uit te sluiten dat er geen stressfractuur van het scheenbeen aanwezig is. In dat geval zal de rust strikt zijn en kan er gekozen worden om aanvullende behandelingen te starten.
Lopers kunnen pijn beginnen voelen aan de binnenzijde van één of beide scheenbenen , meestal ter hoogte van de onderste helft. Dit kan zeurend of stekend zijn en soms is een zwelling zichtbaar die pijnlijk is bij druk. Bij een beginnende blessure zal deze pijn nog verdwijnen bij rust of bij weglaten van intervaltraining.
Het eerste stadium is pijn in het begin van de training die betert bij warmlopen. In een volgende fase zul je de gehele training last hebben.
Als de blessure chronisch wordt heb je last buiten de trainingsmomenten en kan de pijn continu aanwezig zijn. Het komt zeer vaak voor aan beide benen tegelijk
Heb je progressief meer last, enorme krampen in het been of een gevoel van zwakte, kun je best een arts raadplegen. Soms is een botscintigrafie (botscan) of MRI aangewezen om uit te sluiten dat er geen stressfractuur van het scheenbeen aanwezig is. In dat geval zal de rust strikt zijn en kan er gekozen worden om aanvullende behandelingen te starten.
Hoe te behandelen?
Bij milde en occasionele pijn, is het vaak mogelijk om nog te blijven sporten. Best vermijd je enkele weken intervaltrainingen en kun je het aantal kilometers per week doen dalen. Ook raden we aan te lopen op een zachte ondergrond tot de pijn betert. Kijk zeker eens de staat van je schoenen na, misschien zijn deze aan vernieuwing toe. Na de training kun je de pijnlijke zone afkoelen met ijs.
Wordt de pijn steeds erger of voelt u deze ook bij het stappen, is een loopstop onvermijdelijk. Fietsen en zwemmen zijn natuurlijk wel nog mogelijk. Ontstekingsremmers kunnen een korte tijd verlichting geven, maar de belasting verminderen is essentieel.
Spierversterkende oefeningen waarbij je de scheenbeen- en kuitspieren traint en het stabilisatie vermogen van de enkel versterkt zijn aan te raden. Hoe sterker de spieren, hoe meer ze impact kunnen absorberen. Zorg ervoor dat je geschikte schoenen hebt en laat nakijken als je nood hebt aan inlegzolen.
Wanneer de klachten volledig weg zijn in rust kunt u rustig de looptraining beginnen opbouwen.
Bij milde en occasionele pijn, is het vaak mogelijk om nog te blijven sporten. Best vermijd je enkele weken intervaltrainingen en kun je het aantal kilometers per week doen dalen. Ook raden we aan te lopen op een zachte ondergrond tot de pijn betert. Kijk zeker eens de staat van je schoenen na, misschien zijn deze aan vernieuwing toe. Na de training kun je de pijnlijke zone afkoelen met ijs.
Wordt de pijn steeds erger of voelt u deze ook bij het stappen, is een loopstop onvermijdelijk. Fietsen en zwemmen zijn natuurlijk wel nog mogelijk. Ontstekingsremmers kunnen een korte tijd verlichting geven, maar de belasting verminderen is essentieel.
Spierversterkende oefeningen waarbij je de scheenbeen- en kuitspieren traint en het stabilisatie vermogen van de enkel versterkt zijn aan te raden. Hoe sterker de spieren, hoe meer ze impact kunnen absorberen. Zorg ervoor dat je geschikte schoenen hebt en laat nakijken als je nood hebt aan inlegzolen.
Wanneer de klachten volledig weg zijn in rust kunt u rustig de looptraining beginnen opbouwen.
Hoe te voorkomen?
Zoals steeds bij het voorkomen van loopblessures zijn het vaak dezelfde zaken die belangrijk zijn:
Zoals steeds bij het voorkomen van loopblessures zijn het vaak dezelfde zaken die belangrijk zijn:
- Goede loopschoenen voorzien en deze regelmatig vervangen.
- Intervaltraining afwisselen met rustige trainingen.
- Wisselen van ondergrond.
- Intensiteit geleidelijk aan opbouwen, zeker na een blessure of in het begin van je seizoen.
- Een voetanalyse laten uitvoeren en zo nodig zooltjes gebruiken (let vooral op een beenlengteverschil of pronatie)
- Niet door de pijn lopen als deze opkomt!
- Sportcompressiekousen: deze helpen de doorbloeding en voorkomen mogelijke zwelling. Hierdoor kan er minder irritatie komen op het scheenbeen en omliggende vlies. Ze zijn beschikbaar als volledige sok, maar ook als ‘sleeve’ waarbij het enkel rond de kuit zit.